Όχι, το Πόρτο Λάγος δεν είναι λιμάνι κάπου στον Ατλαντικό, αλλά ένα ειδυλλιακό χωριό στα όρια της Ξάνθης και της Κομοτηνής που έχει καταφέρει να μείνει ανέγγιχτο από το μαζικό τουρισμό και να αποτελέσει έναν ξεχωριστό προορισμό - έκπληξη για όσους θέλουν να ανακαλύψουν τα καλά κρυμμένα μυστικά της Βόρειας Ελλάδας. 

Παρόλο που η πρόσβαση στο χωριό είναι εύκολη, βρίσκεται μόλις 25,7 χιλιόμετρα μακριά από την Ξάνθη, έως και σήμερα, δεν χαρακτηρίζεται από έντονη τουριστική δραστηριότητά, ούτε διαθέτει μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Το Πόρτο Λάγος, που στην ουσία αποτελεί το βορειότερο ελληνικό λιμάνι, διατηρεί έναν ήρεμο και γαλήνιο χαρακτήρα και εντυπωσιάζει λόγω της νευραλγικής του θέσης. Είναι χτισμένο στη λωρίδα γης που χωρίζει τη λίμνη Βιστωνίδα από τα παράλια του Θρακικού Πελάγους. 

ΤΑ ΘΕΛΓΗΤΡΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΛΑΓΟΣ 

Δύο είναι τα στοιχεία που κερδίζουν τις εντυπώσεις όσων επισκέπτονται το Πόρτο Λάγος: τα πλήθη των ροζ φλαμίνγκο που βρίσκουν καταφύγιο στα νερά του αλλά κυρίως το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, το οποίο δίνει την εντύπωση ότι είναι πλωτό, καθώς στέκει πάνω σε ένα μικρό νησάκι. 

Η παρουσία των φλαμίνγκο, καθώς και των 227 είδη πουλιών που έχουν καταγραφεί στην περιοχή, σχετίζεται με τη γεωγραφική τοποθεσία του χωριού, που βρίσκεται δίπλα στην 4η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, τη Βιστωνίδα, καθώς και στον οικολογικά ανεκτίμητο υγροβιότοπο της, έναν από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως. Άλλα πτηνά που μπορεί να δει ο επισκέπτης στο εν λόγω σημείο είναι οι αγριοπελεκάνοι, οι πελαργοί, καθώς και σπάνια είδη σαν τη λαγγόνα ή το κεφαλούδι. 

Το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, από την άλλη, έχει τις ρίζες του είτε στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, είτε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, και ανήκει στη Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους. Αποτελεί επί της ουσίας μία μοναστηριακή ενότητα χτισμένη σε δύο νησάκια. Στο πρώτο νησάκι βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου, ενώ στο δεύτερο νησάκι είναι το παρεκκλήσι της Παναγίας της Παντάνασσας με το αντίγραφο της θαυματουργής της εικόνας, που βρίσκεται στη Μονή Βατοπαιδίου. 

Τα δύο αυτά νησάκια συνδέονται με την ξηρά, αλλά και μεταξύ τους, μέσω ξύλινων γεφυριών, διαμορφώνοντας έτσι έναν υπέροχο διάδρομο για περπάτημα πάνω από το νερό, ο οποίος ενισχύει την «πλωτή» εντύπωση που δημιουργείται στους επισκέπτες.