Ανυπολόγιστης οικολογικής αξίας οικοσύστημα, σπάνιας φυσικής ομορφιάς τοπίο με κρυμμένους πολιτιστικούς και ιστορικούς θησαυρούς, αλλά και καταφύγιο μιας σπάνιας ορνιθοπανίδας που δεν συναντάται σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας, το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου δεν είναι τυχαία μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. 

Η συνολική έκταση του Εθνικού Πάρκου, το οποίο βρίσκεται στο νομό Έβρου, είναι 428.000 στρέμματα από τα οποία τα 72.900 αποτελούν τις 2 ζώνες προστασίας της φύσης (ζώνες Α1 και Α2). Το ύψωμα «Αντά Τεπές» ή «Κορυφή» με 654 μ. υψόμετρο είναι η υψηλότερη κορυφή εντός των ορίων του πάρκου ενώ δεύτερη υψηλότερη είναι το «Κάψαλο» με υψόμετρο 604 μ. 

Αυτό το πλούσιο μωσαϊκό της φύσης, στο οποίο οι δασικές εκτάσεις εναλλάσσονται με πετροπλαγιές, λιβάδια, ρέματα, μικρά χωράφια και αγροτικές καλλιέργειες, είναι μία από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα που τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας, λόγω του μεγάλου αριθμού σπάνιων ειδών αρπακτικών πουλιών που κατοικούν εδώ, χαρακτηριστικό για το οποίο το Δάσος της Δαδιάς είναι παγκόσμια γνωστό. 

Σπάνια και εντυπωσιακή ορνιθοπανίδα 

Στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς έχουν παρατηρηθεί 36 από τα 39 είδη ημερόβιων αρπακτικών πουλιών της Ευρώπης ενώ εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στην περιοχή απαντώνται ταυτόχρονα 3 από τα 4 είδη γύπα της Ευρώπης: ο Μαυρόγυπας, ο Ασπροπάρης και το Όρνιο. Ο Μαυρόγυπας διατηρεί εδώ τον μοναδικό φυσικό αναπαραγόμενο πληθυσμό του στα Βαλκάνια ενώ σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού του Ασπροπάρη στη χώρα αναπαράγεται στο Εθνικό Πάρκο. Την ίδια στιγμή, εκτός από τα αρπακτικά, στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί περίπου 166 είδη πουλιών κάνοντας το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς μοναδικό στο είδος του – ένα πραγματικά σπάνιο περιβάλλον το οποίο κανείς σίγουρα αξίζει να θαυμάσει από κοντά. 

Ιερά κρησφύγετα 

Το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου θα αποζημιώσει και τους φίλους του θρησκευτικού τουρισμού καθώς εδώ βρίσκονται δύο σπουδαία μοναστήρια με μεγάλη ιστορία. Η Ιερά Μονή Γενεθλίου Θεοτόκου, 4 χλμ ανατολικά του χωριού Δαδιά, στέκει αγέρωχη πάνω σε έναν βράχο και θωρείται από τα παλαιότερα μοναστήρια της περιοχής, το οποίο το 1912 καταστράφηκε από τους Τούρκους. Παρά την καταστροφή που υπέστη, διασώθηκαν εικόνες του 19ου αιώνα, όπως αυτή της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου, η οποία ήταν αφιέρωμα Τούρκου λήσταρχου. 

Μία ακόμη Μονή που βρίσκεται εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου είναι η επιβλητική Ιερά Μονή Κορνοφωλιάς, ανατολικά του χωριού Κορνοφωλιά, που επί Τουρκοκρατίας υπήρξε μεγάλο θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο ενώ στους χώρους του λέγεται πως λειτούργησε και «κρυφό σχολείο». Το μοναστήρι αποτελεί Μετόχι της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους και στο εσωτερικό του υπάρχει αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Πορταϊτισσας. 

Αρχαία μνημεία 

Η ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου παρουσιάζει, επίσης, ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς εδώ συναντάει κανείς αρχαιολογικούς χώρους που χρονολογούνται από την προϊστορική περίοδο έως και τη μεταβυζαντινή εποχή. Στην περιοχή της Κορνοφωλιάς έχουν παρατηρηθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, μεταξύ των οποίων, πλήθος κεραμικών αλλά και νομίσματα από τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους.

 Θεμέλια λιθόκτιστου φρουρίου με πέντε ημικυκλικούς πύργους έχουν βρεθεί στην κορυφή Αντά Τεπέ, ενώ στην κορυφή της Γκίμπρενας δεσπόζουν τα ερείπια Βυζαντινού Κάστρου, το οποίο έχει κτιστεί από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Το κάστρο αυτό αποτελούσε μέρος μιας σειράς οχυρωματικών έργων σε αντίστοιχα σημεία που στόχο είχαν την ανακοπή επιδρομέων στο νότο. 

Στην κοιλάδα της Δαδιάς υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης αρχαίου συνοικισμού, καθώς έχουν αποκαλυφθεί άφθονα αρχαία νομίσματα και ειδώλια ενώ στη θέση Ανάβρα, έχουν βρεθεί τρεις μαρμάρινες σαρκοφάγοι ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και λαξευμένος βράχος που σύμφωνα με την παράδοση φιλοξενούσε βυζαντινό ναό.